Schaduw en licht

Schilderen met licht is het geheim van de schilderijen waar Rembrandt en Vermeer zo mee opvallen. Ik heb een seizoen een cursus gevolgd bij het Classic Art Atelier om nieuwe inspiratie op te doen. Wat ik in het begin vooral leerde was om de technieken die ik kende ook effectief in te zetten. Ik kon bijvoorbeeld hele mooie overgangen schilderen, maar op de een of andere manier lukte dat de ene keer wel en de andere keer niet. Nu weet ik wat het geheim is: 'een schone kwast'. Of zoals mijn vader vroeger al zei: 'als je gaat smeren, dan moet je ophouden.' Smeren doe je niet bewust. Maar als je werk grauw wordt, dan ben je teveel kleuren door elkaar aan het mengen. Uiteindelijk levert dat bruin of grijs op. Dat zijn echt niet mijn lievelingskleuren!

Als ik les geef aan anderen, probeer ik ze de verschillende schaduwen te laten schilderen. Niet te veel focussen op het plaatje, maar gewoon kijken: 'Waar is het licht? Waar is het donker?' Met vriendinnen schilder ik een theepot. Mijn vriendin schildert normaal met acryl. Ik noem het snel-klaar-verf. Er staat ook inderdaad direct een theepot die lijkt op het origineel. Zelf probeer ik vooral te genieten van het spel van het licht. En wat gebeurt er? Er staat een theepot! Wel met een beetje vreemde vorm. Eerlijk gezegd, vind ik dat helemaal niet erg. Ik ben trots op de tuit en het handvat en de bolling van de buik van het potje. Ineens voel ik dat dit een vertraagd resultaat is van de cursus bij Jennie Smallenbroek. Laagje voor laagje....